شیرین عبادی

یکی از روش‌های متداول تحت فشار گذاشتن زندانیان سیاسی در سال‌های اخیر، جابه‌جایی‌های ناگهانی و تبعید آنها به زندان‌های مختلف توسط نهادهای امنیتی است. زینب جلالیان و گلرخ ایرایی، دو زندانی سیاسی زن هستند که بیشترین فشار از طریق تبعید به زندان‌های مختلف بر آنها اعمال شده است. گفت‌وگو با نرگس محمدی و شیرین عبادی

امروز تمام روزم به مطالعه نوشته ها و خاطرات دوستان زنده یاد محمد جعفر پوینده گذشت. نکته ای که در این خاطرات توجه مرا جلب کرد، وکیل بودن محمد جعفر پوینده است. من تا امروز نمیدانستم او «وکیل» بوده است،

روزنامه کیهان تسخیر شده دکتر مصباح زاده در شماره روز ۱۲ فروردین ۵۸ خبر داد: «با ۱۸ میلیون رای، رژیم ایران، جمهوری اسلامی شد.» خمینی ملعون هم که از خودکشی «ملی» ایرانیان در پوستش نمیگنجید، اعلام کرد ۱۲ فروردین روز

خانم عبادی بر خلاف بچه پرروهای ۵۷ تی سرانجام از نسل جوان امروز عذرخواهی کرد. او به جای صغری و کبری چیدن های رایج و توجیه فعالیت های مخرب خود، در یک نامه سرگشاده از نسل پس از انقلاب معذرت

در آستانه یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، گروه‌های سیاسی در ایران، برای به دست گرفتن مجلس در حال رقابت هستند. این بار رقابت اما تنها در میان طیف‌های مختلف جناح اصول‌گرا و نزدیک به حاکمیت در جریان است، و

سرکار خانم شیرین عبادی فرموده اند: ما مردم مسلمانی هستیم و به دین خود افتخار می کنیم و حاضر نیستیم بلایی سر دین خودمان بیاید” من نمی خواهم پاسخی به اظهارات ایشان بدهم. فقط خیلی دوست دارم بدانم چه کسانی