خمینی دجال

در شهریور 57 ناگهان اعلام شد که آیت الله طالقانی فوت کرد. همه ایران یکپارچه عزادار شد و دولت سه روز را عزای عمومی و تعطیل اعلام کرد. صدام حسین که تازه رئیس جمهور عراق شده بود پیام تسلیتی خطاب به مهندس بازرگان فرستاد.

یعنی اینطور نبود که از ابتدا صدام با اینها دشمنی داشت بلکه این خمینی نفهم بیشعور بود که در عالم توهم خیال میکرد همانطور که مردم ایران به خیابانها آمدند و علیه حکومت خود تظاهرات کردند پس حتما مردم عراق و عربستان هم همین کار را خواهند کرد. این بود که مرتب مردم کشورهای منطقه را ترغیب میکرد تا علیه دولتهای خودشان قیام کنند.

۴۳ سال قبل خمینی که نیات درونی خود را در گستردن حکومت ولایی خویش بر مردم و هم پیمانان نا آگاهش نظیر چپ، ملی و مجاهد و … پنهان کرده بود؛ با دادن یکسری وعده و شعار دروغین که با

از ویروس هندی که درحال ورود به ایران بود، پرسیدند چه احساسی داری؟ گفت *هیچ* منبع: گویا نیوز

خمینی جنایتکار در ماجرای پانزده خرداد 1341 دلیل مخالفتش با شاه این بود که به زنان حق رای داده که این امر خلاف اسلام است. زمانی که به قدرت رسید دید زمینه برای پس گرفتن حق رای زنان فراهم نیست چون دوران پهلوی برخی تحولات فرهنگی را در ایران نهادینه کرده و برگشت به دوران شیخ فضل الله نوری غیر ممکن است لذا به افراد نزدیک خود توصیه کرد که مبادا بگذارید زن ها سکان مدیریت کشور را بدست بگیرند.

این منطق، یک منطق باطلی است که بگویند ما انقلاب کردیم که مثلا کشاورزی مان ترقی کند. آدم انقلاب نمی کند که کشاورزی ترقی کند. انقلاب نمی کند که اقتصاد بالا برود. اینها که دم از اقتصاد می زنند خیال

«در سال 1341 طلبه ای فقیر در مدرسه دارالشفاء حجره داشت و دچار ناراحتی اعصاب شده بود.

پزشک معالج او به او توصیّه کرده بود که کباب برگ بخورد ولی آن طلبه امکان آن را نداشت.

من وضع و حال او را خدمت حضرت امام خمینی مدّظلّه عرض کرد. امام مقدار قابل توجّه ای پول به من داد و فرمودند: هر روز بروید به مغازه قصّابی و گوشت کبابی بخرید و ببرید نزد آن طلبه همانجا بمانید تا او گوشت را کباب کند و بخورد.