اسلیپی جو

مشکل عمده امریکا نه تورم است، نه هجوم مهاجران غیرقانونی از مرزهای جنوبی است، نه دوقطبی شدن جامعه است، نه کلایمت چنج و توفان و گردبادهای موسمی است و نه هیچ یک از این دست. اینها بالاخره با برنامه ریزی

– الو … الو… نتانیاهو جان خودتی؟ – شالوم، آره خودمم. اسلیپی جان خوبی؟ – آره خوبم فقط یه خورده خوابم میاد و یه خورده هم نفخ شکم دارم. – ایشالله خوب میشی، چه خبر؟ – هیچی زنگ زدم تبریک

مشاوران اسلیپی جو وارد زیر زمین کاخ سفید شدند و او را از خواب بیدار کردند. اسلیپی جو با همان زیر شلوار راه راه پارچه ای که بتن داشت روی تخت فنری نشست و پرسید: خبر تازه چی دارید؟ برجام

آقایون محترم! عجله کنید، اگر آب دست تان هست زمین بگذارید و فرار کنید. می پرسید کجا؟ میگم نمیدانم. فرار کنید بروید توی یک جای دور، توی جنگل، توی بیابان، خلاصه به هرجا که می توانید فرار کنید چون بدخوابی

اوباما از جلو کاخ سفید می گذشت با خودش گفت بروم یه سر به این اسلیپی جو بزنم ببینم چکار میکنه. همین که وارد شد و سرگرم سلام علیک و ماچ و روبوسی با کارمندان کاخ سفید شد، اسلیپی جو

اسلیپی جو و همسرش در جمع خبرنگاران حضور یافتند و به سوالات آنها پاسخ داد. اسلیپی جو در قسمتی از سخنانش گفت: باعث افتخار است که همسر من یک زن سیاهپوست است!

همه تعجب کردند و یکی از خبرنگاران گفت: ببخشید ولی اون میشل اوباماست که سیاهه، خانم شما کنارت ایستاده.

اسلیپی جو نگاهی به همسرش انداخت و گفت: خب، من هم همین را میگم. همسرم سیاهه.

خبرنگاران گفتند: مستر اسلیپی جو! لطفا اون عینک آفتابی را دربیار تا همه را سیاه نبینی!

اسلیپی جو عینکش را درآورد و با تعجب به همسرش نگاه کرد و گفت: آی ام ساری، تقصیر این عینک بود. من تابحال خیال میکردم باراک اوباما هم سیاهپوسته!