یک گام به پیش در مبارزات کارگری صنعت نفت: اتحاد کارگران رسمی و پیمانی
کارگران رسمی وزارت نفت به تجمع مقابل ساختمان این وزارتخانه در تهران فراخوان دادهاند. خواست تجمع بهبود شرایط کار همهی کارگران اعم از رسمی، پیمانی و قراردادی، افزایش دستمزدها به ۱۲ میلیون تومان، پایان دادن به خصوصی سازیها در صنعت نفت، و به رسمیت شناختن حق تشکل، اعتصاب و تجمع کارگران است.
رادیو زمانه؛ لیلا محمودی- کارگران رسمی صنعت نفت اعلام کردهاند روز شنبه چهارم بهمن مقابل وزارت نفت در تهران تجمع برگزار میکنند. این فراخوان با حمایت کارگران پیمانی و موقت صنعت نفت روبهرو شده است. به این ترتیب، کارگران صنعت نفت که با اعتصاب فراگیر مرداد ماه فصل جدیدی را در تاریخ مبارزات خود گشودند، یک گام دیگر به پیش برداشتند: «طرح مطالبات مشترک و پر کردن شکاف میان کارگران رسمی و پیمانی برای اقدام مشترک.»
موضوع اصلی تجمع خواستهای «فوری و مشترک کارگران رسمی و پیمانی» است که رئوس آن در فراخوان کارگران صنعت نفت چنین بیان شده است:
«لغو قوانین بردهوار مناطق ویژه اقتصادی، کوتاه شدن دست پیمانکاران و لغو قراردادهای موقت و پیمانی، افزایش مزد به بالای خط فقر (۱۲ میلیون تومان). دستمزد هیچ کارگری نباید زیر خط فقر باشد، پایان دادن به چپاول و دزدی تحت عنوان خصوصیسازی، امنیت شغلی، توقف اخراج و بیکار سازی کارگران در کلیه مراکز نفتی، پرداخت به موقع دستمزدها، رعایت پروتکلهای سازمان بهداشت جهانی در مقابله با کرونا، به رسمیت شناختن حق اعتصاب، تشکل و تجمع کارگران».
این فراخوان مورد استقبال گسترده کارگران موقت و پیمانی قرار گرفت. بیانیهی آنها که جمعه سوم بهمن توسط اتحادیه آزاد کارگران ایران منتشر شد، چنین آغاز میشود:
«در حمایت از فراخوان همکاران رسمی خود به تجمع در ۴ بهمن بر خواستهایمان تاکید داریم. ما کارگران پیمانی صنعت نفت، ما ۲۵ هزار کارگری که در مرداد ماه اعتصاب کردیم و با وعدههای داده شده سر کار بازگشتیم ولی هنوز هم جوابی نگرفتهایم، به اجرایی نشدن وعدههای داده شده اعتراض داریم».
خواستهای مطرح شده کارگران پیمانی و موقت نیز همان خواستهای کارگران رسمی و شکل ارتقاء یافتهی مطالباتی است که در مرداد ماه سال جاری به اعتصاب فراگیر کارگران انجامید.
مردادماه کارگران پیمانی صنعت نفت با فراخوان قبلی و با خواست پرداخت حقوقهای عقبافتاده، افزایش حقوق، کاهش ساعت کار و بهبود شرایط کاردر بیش از بیش از ۵۰ مرکز نفتی و نیروگاهی انرژی در ۱۰ استان کشور اعتصاب کردند.
اعتصاب ۱۱ مرداد آغاز شد و بیش از یک ماه ادامه یافت. هزاران کارگر دست از کار کشیدند. بخش قابل توجهی از آنان به شههای محل اقامت و نزد خانوادههای خود بازگشتند با این تاکید که تا برآورده شدن خواستهایشان به کار بازنمیگردند.
پیمانکاران و مسئولان تمامی شیوههای معمول برای درهم شکستن اعتصاب کارگران از قبیل تهدید، تلاش برای ایجاد شکاف میان کارگران، و تطمیع کارگران منفرد استفاده کردند، اما در نهایت بسیاری از پیمانکاران در برابر همبستگی و پایداری کارگران تسلیم شدند و به خواستهای آنان تن دادند.
حقوق معوقه کارگران در بسیاری از مناطق پرداخته شد. در شرایطی که وزیر نفت کارگران را از خواست افزایش حقوق برحذر داشته و از آنان میخواست «وضع کشور» را در نظر بگیرند، بخشی از پیمانکاران حاضر شدند حقوقها را افزایش دهند.
عکس: آرشیو
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید