یک مشاهده «آدم شناسانه» از عرفان کسرایی در باره علت عصبانیت «روزنامه نگاران زنجیره ای»
عرفان کسرایی امروز در صفحه توییترش یک انگیزه برای ناراحتی روزنامه نگاران «سندیکایی» ارائه داده، که به نظر من موضوع را خیلی عامتر از مورد خاص «مزدوری» توضیح میدهد:
این است که یک نگاه از بالا به پایین به کاربران دارند و خود را نوک پیکان سواد و مهارت و کار حرفه‌ای می‌دانند. از آنجا که حرفه‌ای بودن‌شان فیک و تصنعی است، ۲۴ ساعت شبانه روز و ۷ روز هفته روضه سایبربولی می‌خوانند. چون انتظار منبر یک طرفه داشته‌اند ولی می بینند که اینجا منبر نیست!
— Erfankasraie (@erfan_kasraie) November 21, 2020
ای کاش آنها حداقل «حرفه ای» بودند! زحمت ما هم کم میشد. ولی در تمام حوادث اخیر که نیاز به تحقیقات حرفه ای داشت (قتل عام آبان، اسقاط هواپیمای اوکراینی، انفجار نطنز،…) این روزنامه نگاران و «کارشناسانشان» با یک ملغمه از اظهارات کلی و سطحی، پر از غلطهای فنی و ضد و نقیض از جنس «شاید شمال، شاید جنوب، شاید شرق، شاید هم غرب!» کار را از سرشان باز کردند و این محققین «شبکه های اطلاعات باز» بودند که ته و توی ماجرا را در آوردند…
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید