یک سرایدار بدبخت را کُشته و حالا نامَش را بر سر درِ مشهورترین دانشگاه ایران گذاشتند
عرفان کسرایی می گوید؛ در سال ۱۳۵۳، مجید شریف واقفی (یکی از رهبران سازمان مجاهدین خلق) به همراه لیلا زمردیان (از اعضای زن سازمان مجاهدین خلق که در سال ۱۳۵۴مارکسیست شد) در جنرال الکتریک بمب گذاری کرد و سرایدار آنجا را که حتی نامش نیز مشخص نیست در خون خود غلتاند، مجید شریف واقفی که نامش بر سر در مشهورترین دانشگاه ایران یعنی دانشگاه صنعتی شریف قرار داده شده ـ کمی بعد قربانی اختلافات درون گروهی شد و شیوه قتل او نشان میدهد که این گروه از مخالفان محمدرضا شاه پهلوی، چندان میانهای با آزادیخواهی و دموکراسیخواهی نداشتهاند.
همگروهیهای سابق او، یعنی خاموشی و سیاه کلاه جنازه شریف را سلاخی کردند و بر آن، محلول بنزین و کلرات و شکر ریختند و آتش زدند، پس از سوزاندن جسد، آن را قطعه قطعه و در چند نقطه دفن کردند.
این گروه از انقلابیون ـ به واقع نه مبارزان راه آزادی ـ بلکه قاتلان خطرناکی بودند که در همین یک مثال تاریخی، قاتل سرایدار جنرال الکتریک را به بیرحمانهترین شکل ممکن به قتل رساندند.
این گروه در کنار بسیاری از گروههای اسلامی، مارکسیستی و اسلامی ـ مارکسیستی، بخش عظیمی از مخالفان حکومت شاه بودند که بعدها انقلابیون پنجاه و هفت را تشکیل دادند، آنها یا مانند اسدالله لاجوردی به زندانبان و شکنجه گر تبدیل شدند یا مانند صادق قطبزاده و دهها و صدها تن دیگر قربانی ترور و اعدام و حذف فیزیکی شدند.
لیلا (صدیقه) زمردیان با کشاندن مجید شریف واقفی (همسرش) به قرار تشکیلاتی عامل به قتل رساندن وی گردید؛ و سرانجام وی نیز در تاریخ ۱۴ دی ۱۳۵۵ در جریان تصفیههای درون تشکیلاتی ترور شد.
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید