گزارشی از کنفرانس مطبوعاتی اسلیپی جو

باور کنید یک از تفریحات سالم در این دوران کرونایی، نشستن پای تلویزیون و پیگیری شاهکارهای اسلیپی جو است. واقعا ما بعد از محمود احمدی نژاد دچار فقدان سوژه خنده شده بودیم که بحمدلله ابر و باد و مه و خورشید دست بدست هم دادند و این پدیده استثنایی را به کاخ سفید هل دادند.

بهرحال، برخلاف همه روسای جمهور امریکا که هفته ای چند مصاحبه مطبوعاتی می گذاشتند، بالاخره اطرافیان اسلیپی جو موفق شدند او را با خوراندن غذاهای مقوی و نوشابه های انرژی زا و چندین نوبت مشت مال و ماساژ و غیره زیر نظر مربیان ورزشی کارکشته ، بالاخره او را از لحاظ جسمی به مرحله آمادگی برای حضور در تورنمنت اولین کنفرانس مطبوعاتی بعد از ۶۸ روز آماده کنند و اسلیپی جو را با سلام و صلوات و دود کردن اسپند راهی اتاق شرقی کاخ سفید کنند.

وقتی اسلیپی جو وارد اتاق خبرنگاران شد و پشت تریبون قرار گرفت، ابتدا یک مقدمه را گفت که هیچکس نفهمید چی گفت به دو دلیل، دلیل اول اینکه استایل حرف زدن اسلیپی جو طوری است که خودش هم نمی فهمد چی دارد میگوید، جملات را نصفه نیمه رها میکند، کلمات را یادش نمیاد و آنهایی را هم که یادش میاد حال ندارد خوب و کامل تلفظ کند.

دلیل دومش این بود که دوتا دوتا ماسک زده بود.

اما خوشبختانه با اشاره مشاورانش متوجه شد و ماسک ها را پایین کشید البته بصورت نیمه برافراشته.

بعد مثل مداح های قدیم که دفترچه نوحه شان را از توی جیب بقل کت یا پالتوشان بیرون می آوردند و شروع بخواندن میکردند، اسلیپی جو هم دفترچه بزرگی را که اندازه دفتر دیکته دوران دبستان ما بود از توی جیب بقلی اش بیرون آورد و یکی یکی اسم خبرنگاران را میخواند و حاضر غایب میکرد. ظاهرا ۳۰ نفر ثبت نام کرده بودند اما فقط ۱۰ نفر از طریق قرعه کشی انتخاب شده بودند و مجوز ورود به کنفرانس مطبوعاتی را گرفته بودند.

بهرحال اسلیپی جو نام اولین خبرنگار را از توی دفترچه اش خواند. خبرنگاری از سی ان ان بود. پرسید: آقای رئیس جمهور ما از هم اکنون مشتاقیم بدانیم شما تا کی رئیس جمهور امریکا خواهید بود؟

اسلیپی جو نگاهی به دفترش انداخت و چند ثانیه ای پاسخ پرسش را مرور کرد و گفت: من قرار است سال ۲۰۲۴ کاندیدا بشوم. اوباما به من گفت تو فقط کاندیدا بشو، بقیه اش با من. 

نوبت به خبرنگار دیگری رسید، پرسید: برنامه شما برای مهار تهدیدات کره شمالی چیست؟

اسلیپی جو دوباره به دفترچه اش نگاه کرد اما ظاهرا پاسخ پرسش دیگری را خواند. بعد از چند ثانیه گفت: ما قرار است همه امریکایی ها را تا ۱۰۰ روز اول واکسن بزنیم ولی تا آن زمان من از همه میخواهم ماسک بزنند و دستهایشان را با آب و صابون بشویند.

خبرنگار سوم پرسید: برنامه شما برای نجات جان سیاهان چیست؟

اسلیپی جو بازهم دفترش را نگاه کرد و رو به خبرنگار کرد و گفت: پرسش تو این نبود. قرار بود درباره ورود مهاجران مکزیکی به خاک امریکا بپرسی که من آنرا قبلا پاسخ دادم!

خبرنگار بعدی که این وضع را دید گفت: من پرسشی ندارم، لطفا خودتان پاسخش را بدهید

اسلیپی جو گفت: برای امروز کافی است. خسته شدم. تنک یو وری ماچ

برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید