نقدی مختصر بر «منشور همبستگی»
قبل از هرچیز باید بدانیم منشوری که نوشته شده نه قانون اساسی است و نه تعیین کننده نوع حکومت.
آنچه که من می فهمم یک چارچوب حداقلی است که گروههای مختلف سیاسی مخالف جمهوری اسلامی دور هم گرد آیند و کمک کنند تا اولا با همصدایی بتوانند پیام مردم داخل را در جهان منعکس کنند و حمایت کشورهای خارجی را نسبت به انقلاب مردم تسهیل کنند ثانیا در هنگام سقوط این رژیم پلید، آمادگی برای عبور سالم در دوران گذر را داشته باشند.
بنابر این ابتدا باید سطح توقع مان را از این منشور با واقعیات تنظیم کنیم ضمن اینکه هنوز نه فرمولی برای مبارزه و سرنگونی این رژیم پیدا کرده ایم و نه اینکه جمهوری اسلامی قصد دارد به این زودی فرو بپاشد.
اما بنظرم این منشور را می توانستند بهتر تنظیم کنند. البته حدس می زنم که حضور عبدالله مهتدی کومله ای باعث چنین عقب نشینی هایی از سوی شاهزاده شده است.
مهمترین نقدی که به این منشور میتوان وارد کرد دور بودن از هویت ایرانی در آن است. لوگوی آن بجای اینکه نشانی از ایران باشد، کپی برداشته شده از لوگوی کمونیستها و گروههای تجزیه طلب و فرقه گراست.
در متن منشور یک کلمه درباره اینکه همه ما زیر پرچم شیر و خورشید که نشانه هویت ملی ماست جمع خواهیم شد نوشته نشده است.
ضمنا بدرستی نوشته اند که نوع حکومت را در آینده مردم ایران انتخاب می کنند اما در چند خط پایین تر برای مردم ایران از قبل تصمیم گرفته اند که نوع حکومت آینده تمرکز گرا نخواهد بود! شما از کجا می دانید که خواست عمومی مردم ایران درباره تمرکز گرایی چیست؟
نکته پایانی اینکه از هم اکنون عنوان شده که سپاه پاسداران باید منحل شود. این یک شمشیر دو لبه است. طرح این موضوع در منشور میتواند باعث جنگ داخلی در دوران خلا قدرت شود. شما اگر هم قصد منحل کردن سپاه را دارید باید آنرا اعلام نمیکردید و صبر میکردید که به مرحله ثبات برسیم بعد با یک رای گیری در مجلس تکلیف آنرا مشخص میکردید.
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید
