نشست همبستگی و احساس سبک وزنی
نشست همبستگی و دمکراسی خواهی با شرکت شاهزاده رضا پهلوی و چند نفر از دیگر از مخالفان جمهوری اسلامی در دانشگاه جورج تاون واشنگتن برگزار شد و بسیاری از ناظران سیاسی در داخل و خارج کشور را خوشحال کرد.
اگرچه این نشست فقط جنبه اعلام همبستگی و همصدایی را داشت و شاید بتوان آنرا یک قدم به جلو محسوب کرد اما بنظر من متناسب بزرگی و اهمیت انقلاب ملی ایران نبود.
اگر میخواهید بضاعت خودمان را متوجه بشویم نگاهی به حریف مان بیاندازیم. طرف مقابل ما یک فرقه خطرناکی است که بر روی دریایی از منابع مالی نشسته و یکی از غنی ترین کشورهای جهان را تصاحب کرده و منابعش را صرف مقابله با دشمنانش می کند. دهها و صدها رادیو و تلویزیون به زبان های مختلف دارد. دهها تشکیلات نظامی و شبه نظامی و لشگرهای مزدور دارد. ارگان های اطلاعاتی، جنگ سایبری و لابی بسیار گسترده دارد که حتی عواملش در پارلمان های بسیاری از کشورهای غربی نفوذ کرده اند. بعلاوه همه اینها، بیش از ۴۳ سال تجربه قلع و قمع و ترور و حذف مخالفانش را دارد.
ب
مقابله با چنین اژدهای پلیدی، افرادی لازم است حداقل در حد و اندازه شاهزاده رضا پهلوی.
تازه، وزن و امتیاز و سرمایه شاهزاده، اعتماد عمومی مردم به ایشان است. این سرمایه لازم است اما همه چیز نیست. باید در کنار شاهزاده افرادی قرار بگیرند که از نظر تیزهوشی، قدرت سازماندهی، خلاقیت و ابتکار عمل از افراد معمولی یک سر و گردن بالاتر باشند. منظور این نیست که کسی را از این جمع خط بزنند و کنار بگذارند بلکه باید افراد با کیفیت و باتجربه تر را پیدا کرد و به این جمع اضافه نمود.
بطور مثال بروید ایرانیان موفقی را پیدا کنید که مدیر شرکتهای بزرگ خارجی بوده یا هستند. بسیاری از اساتید ایرانی که در دانشگاههای غرب صاحب نام و نشان هستند را جذب کنید. پیدا کردن یک کارشناس نظامی، دانشمند محیط زیست، اقتصاددان و مدیر یکی از رسانه ها کمترین کاری است که لازم است برای تقویت این مجموعه انجام دهید. در غیر اینصورت بدون تعارف، از این جمع آبی برای مردم گرم نخواهد شد.
اشتباه دیگر در ترکیب این جمع این است که با آوردن عبدالله مهتدی رئیس حزب کومله، مثلا خواسته اند نماینده اقلیتهای قومی هم داشته باشند. این کار از اساس غلط است. اولا این مجموعه نه دولت است نه مجلس موسسان که بخواهد نماینده همه اقلیتها را داشته باشد! قرار نیست در غیاب نمایندگان اقلیت قومی مثلا حق و حقوقی از آنها تضییع شود. ثانیا از کجا معلوم است که حزب کومله نماینده مردم کردستان است؟ اتفاقا این حزب دستش به خون همین مردم کرد آلوده است و باید روزی محاکمه شوند. ثالثا اگر قرار است افراد به صرف استان محل تولدشان حضور یابند باید از هر استان و منطقه و هر گویش و زبان و مذهب و گرایش جنسی نیز یکنفر نماینده داشته باشیم! در اینصورت مثل کشتی نوح باید سیصد چهارصد نفر را دور هم جمع کنیم که مدیریت آنها خودش بزرگترین معضل تاریخ خواهد بود.
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید
