محاسبات مربوط به ساقط کردن هواپیمای اوکراینی توسط موشک

آخرین سیگنال ارتفاع ثبت شده هواپیما: ۲۴۰۰ متر از سطح دریا.
ارتفاع تخمینی هواپیما در آخرین نقطه روی تراجکتوری نرمال (قبل از انحراف به تبع انفجار موشک) : حدود ۲۷۰۰ متر از سطح دریا، حدود ۱۵۰۰ متر از سطح زمین زیر این نقطه.

فاصله نقطه انفجار از دوربینی که انفجار موشک را ضبط کرده (camera_1): ۳۶۰۰ متر (فاصله زمانی حدود ۱۱ ثانیه ای بین نور و صوت انفجار، ضربدر سرعت صوت)

فاصله افقی دوربین اول از عمود بر نقطه انفجار : حدود ۳۲۵۰ متر (محاسبه ساده مثلثاتی بر مبنای اعداد پیشین)

فاصله بین نقطه شلیک و نقطه انفجار موشک بر اساس فیلم دوربینی که شلیک موشک را ثبت کرده (camera_2): حدود ۸۵۰۰ متر (فاصله زمانی حدود ۱۰ ثانیه ای بین شلیک و انفجار، ضربدر سرعت حداکثری موشک ۹۰۰ متر بر ثانیه، با در نظر گرفتن فاز شتاب از صفر به این سرعت و منحنی پرواز )

فاصله افقی نقطه شلیک از عمود برنقطه انفجار: حدود ۸۰۰۰ متر (محاسبه ساده مثلثاتی بر مبنای اعداد پیشین)

با در نظر گرفتن مکان و زاویه دید دوربینهای اول و دوم محل تقریبی شلیک (launch) معلوم میشود: این نقطه در حاشیه پادگان بیدگنه (دقیقتر: پادگان الغدیر، مسئول پدافند هوایی) قرار دارد. این همان منطقه ای است که انفجار مهیب تاسیسات موشکی در سال ۱۳۹۰ روی داد که باعث کشته شدن سردار تهرانی مقدم شد.

آخرین اطلاعات از هواپیما نشان میدهند که بعد از اصابت وارد یک منحنی در جهت حرکت عقربه ساعت شده است. از نقطه برخورد تا نقطه سقوط حدود ۱۷ کیلومتر فاصله است، که با توجه به ارتفاع هواپیما از سطح زمین (حدود ۱۵۰۰ متر) نسبت ۱۱:۱ بدست میدهد، کمتر از glide ratio (یعنی نسبت مسافت طی شده به ارتفاع) هواپیمای بویینگ ۷۳۷ که بدون موتور ۱۷:۱ است. اگر مولفه عمودی سرعت را در بازه ۱۳-۷ متر در ثانیه در نظر بگیریم (سُرِش بدون پیشرانه) هواپیما میتواند ۲ تا ۳ دقیقه دیگر پرواز کرده باشد. همچنین اگر سرعت هواپیما را حدود ۱۴۰ متر در ثانیه در نظر بگیریم (آخرین سرعت ضبط شده هواپیما، که تصادفا کمابیش با سرعت سرش این مدل هواپیما همخوانی دارد) هواپیما میتواند ۲۵-۱۷ کیلومتر دیگر پرواز کرده باشد.

با این وجود اگر اعلام مکان دوربینی که از هواپیمای مشتعل فیلم گرفته (شهریار- فردوسیه) صحیح باشد با توجه به زاویه این دوربین هواپیما باید تماما (یعنی حدود ۴ کیلومتر) در شرق مکان این دوربین (camera_3) پرواز کرده باشد:

همچنین با این فرض که خودرویی که از آن یک فیلم دیگر از سقوط هواپیما گرفته شده به سمت تقاطع اتوبان ساوه و جاده شهریار در حرکت بوده هواپیما تماما (یعنی حدود ۴ کیلومتر) درغرب این دوربین (camera_4) پرواز میکرده است:

این مشاهدات با جهت پرواز هواپیما به هنگام برخورد با زمین (crash) همخوانی دارند:

ابهامی که باقی میماند این است: اگر ما خمیدگی این منحنی را ثابت در نظر بگیریم تقریبا شکل یک نیم دایره به طول حدود ۲۶ کیلومتر میشود. با توجه به اعداد قبلی مشکل بتوان تصور کرد که هواپیما بدون پیشرانه و بدون هدایت چنین تراجکتوری را پرواز کرده باشد، که این گمانه را تقویت میکند که بعد از انفجار موشک خلبان زنده و هواپیما دارای حداقل یک موتور قابل استفاده و (تا حدودی) قابل هدایت بوده است.

به اشتراک بگذارید:
0 0 رای
ارزیابی این پست
2 نظر
قدیمی ترین
تازه ترین پر رای ترین
بازخوردهای درون متنی
همه نظرها