مجتهدی که حضرت GPS به کمکش آمد
مرحوم شیخ عبدالمجید بن عبدالوهاب همدانی، متوفی 1366 ، شاگرد و ملازم میرزا حسین خلیلی که از وجود این استاد استفاده فراوان کرد و در تقوا و ورع به حدی رسید که از او کرامات و قضایا و ملاقات با حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف زیاد نقل شد.
مرحوم حاج آقا بزرگ تهرانی می فرماید:
چون مرا با آن مرحوم رفاقت و دوستی و علاقه شدید اخوت بود، یک وقت از او خواستم که یکی از قضایا را برای من نقل کند.
او گفت:
در سنه 1299 از کاظمین همراه کاروانی با پای پیاده به قصد زیارت عسکریین علیهماالسلام خارج شدم. پس ازمقداری طی طریق، در اثر خستگی و تشنگی از قافله عقب ماندم و راه را گم کردم و در آن بیابان رعب و وحشت مرا گرفت و برای نجات خود چاره نیافتم جز توسل به ائمه معصومین علیهم السلام. در این حال دیدم دو نفر را که آب همراه داشتند به من رسیدند ومرا سیراب کردند و همراه من آمدند و چون مقدار کمی راه رفتیم رسیدیم به قریه ای. من پرسیدم اینجا کجاست؟ گفتند “دخیل” است و چون به سوی آنها ملتفت شدم دیگر آنها را ندیدم از اهل قریه سراغ کاروان را گرفتم گفتند: خبری نداریم من همچنان در حال فکر و خیال متحیرانه انتظار می کشیدم تا اینکه پس از پنج ساعت تأخیر قافله رسید.
منبع: طبقات اعلام الشیعه قسم سوم جزء اول ص 1224
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید
