صدای آمریکا و “ایرونی بازی”
امروز گفتار آقای جمشید چالنگی در مورد ماجراهای صدای امریکا رو گوش کردم که لینکش رو در پایین گذاشتم. اول بگم که تنها اطلاعی که از این ماجرا دارم همین حرفهای جناب چالنگی است و متن ۱۵ صفحه ای که ایشون اشاره میکنند رو نخوندم و بنابراین برداشت من هم به همین کلیپ محدود میشه.
به نظرم این ویدئو رو میشه در دو کلمه خلاصه کرد: ایرونی بازی!
خلاصه اتفاقی که افتاده اینه: ابر و ماه و خورشید و فلک به کار میافتند و یک ایرونی به مقامی میرسه که لیاقت اون رو نداره. ایرونی مزبور برای اینکه مقامی رو که به دست آورده از دست نده ۲ کار رو همزمان و هماهنگ پیش میبره:
۱- شروع به باند بازی میکنه (“قبیله” خودش رو تشکیل میده) و در نهایت بعد از مدتی یک مافیا در درون اون سازمان تشکیل میشه که وظیفه اصلی اون دیگه اهدافی نیست که در اساسنامه اون سازمان آمده, بلکه: حفظ منافع اعضای مافیا اوجب واجبات است!
۲- مافیای مزبور همینجور که بزرگتر و بزرگتر میشه همزمان:
الف- از افراد بی لیاقت و فرصت طلب دیگه عضو گیری میکنه
ب- زیر آب افراد با لیاقت رو میزنه
چند تا از روش های معمول که برای زیر آب زنی اجرا میشه هم اینها هستند: افراد با لیاقت و کاردان تنزل درجه پیدا میکنند, به کارهای نامربوط منصوب میشوند, اونقدر عرصه بر اونها تنگ میشه که خودشون عطای کار کردن در اون موسسه رو به لقایش میبخشند و….
حالا چه شباهتی بین این “شاهکار ایرونی بازی” که توسط عده ای از هموطنان غیور در پایتخت آمریکا اجرا شده با کابوسی که در ۴۲ سال گذشته اینور دنیا و در مملکت خودمون جریان داشته میبینید؟ آیا بی ربطه اگر کسی این نظام رو”عصاره فضایل” همین ملت بدونه؟
پینوشت: تعمدا در این نوشته به جز جناب چالنگی از شخص دیگری نام برده نشده چون مساله اصلا شخصی نیست بلکه بیان یک “درد فرهنگی و اجتماعی” است.
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید
