شاه «کوفت» بخوره

راوی: وقتی که آمدیم در هواپیما به غیر از گارد و اینها در هواپیما ۴ نفر که بیشتر نبودیم, علیاحضرت بودند, اعلی حضرت بودند, بنده بودم و خانوم پیرنیا. که بعد چه بی احترامی کردند به ما در فرودگاه و در هواپیما. اصلا میدونید اینها یک چیزی است که یک کسی مثل شکسپیر باید پیدا بشه که این تراژدی رو بنویسه.

مصاحبه کننده: کی بی احترامی کرد؟

راوی: آخه هواپیمای اعلی حضرت همایونی ۲ تا داشتند یکی شاهین بود و یکی شهباز بود که با اینها هر وقت سفر میکردیم اعلی حضرت همیشه خیلی راضی بودند برای اینکه میگفتند من غذای حسابی اینجا میخورم. همیشه استیک خیلی خوب داشت و غذایی داشت و اینها.

یادم میاد یک دفعه که کاخ رفتم و کاری داشتم و سر نهار بودند و از سر نهار بلند شدند عرض کردم که قربون خیلی معذرت میخوام فوری بود ولی اعلی حضرت نهارشون رو میل میفرمودند. فرمودند: نه من که باز هم نفهمیدم که چه خوردم اصلا, معلوم نیست ما چی میخوریم. معلوم بود که راضی نبودند. ولی در هواپیما همیشه از غذا راضی بودند.

بعد [۱۷ دی ماه ۵۷] اعلی حضرت وقتی خودشون نشستند پشت دستگاه [کابین خلبان] و از ایران خارج که شدیم, وارد خلیج فارس که شدیم آمدند تو و فرمودند بگید نهار بیارند. رفتم گفتم به اینها [مهماندارها] نهار رو حاضر کنید که گفتند نهار نیست. گفتم چطور نهار نیست, ساعت ۲ بعد از ظهره؟ گفتند خیر نهار نیست. گفتم مگه کیترینگ فرودگاه مثل همیشه نهار رو آماده نکرده؟ گفتند نه. گفتم آخه یعنی چی؟ به اون خانومه گفتم آخه مگه شما مراجعه نکردید برای غذا؟ گفت من رفتم اونجا به رئیس کیترینگ فرودگاه مهرآباد که همیشه برای اعلی حضرت غذا میداد گفتم طیاره اعلی حضرت فردا میره غذا بدید برای چند نفر. گفت: ولش کنید. بهش « ساندویچ» بدید بخوره. غذا نداریم.

حالا خدمتتون عرض کنم که هرچه بشقاب چینی, هرچه گیلاس کریستال و هرچه قاشق چنگال نقره بود همه رو از هواپیما خارج کرده بودند. هیچ چی هیچ چی وجود نداشتش.

خلاصه که بعد من رفتم ته هواپیما. کبیری آشپز اعلی حضرت باقالی پلو پخته بود توی یک دیگ آلومینیومی برای گارد آورده بود. اون دیگ رو آوردند و گذاشتند سر میز و بعد توی نعلبکی های کوچولو و با کلینکس بغلش.

خاطرات امیراصلان افشار قاسملو (آخرین رئیس کل تشریفات دربار شاهنشاهی) از آخرین سفر شاه از ایران؛ ۱۷ دی ماه ۱۳۵۷
تاریخ شفاهی بنیاد مطالعات ایران
از ۱:۴۴:۰۰