سپاهیان جنایتکار دیپلمات نما و پناهندگان تقلبی، قاتل مسعودها هستند!

قتل مسعود مولوی در ترکیه باز این سوال تکراری را در ذهنهایمان مطرح میکند که چرا مخالفان حکومت پس از فرار از ایران و رسیدن به ترکیه شروع به حرف زدن میکنند!؟ آن هم در حالیکه ترکیه دستش با نظام ایران در همه زمینه ها در یک کاسه است. چه در سرکوب کردها و چه در دور زدن تحریم ها.

چند سال پیش فرود فولادوند که منتقد سرسخت اسلام و حکومت اسلامی بود، در همین ترکیه ربوده شد. امیر تتلو خواننده عاصی ایرانی که تا دیروز با رییسی کمپین انتخاباتی راه انداخته بود، پس از خارج شدن از ایران و بیرون دادن موزیک ویدئو جهنم، توسط پلیس ترکیه دستگیر شد و اگر فشارهای بین المللی نبود، اکنون در اوین یا خودکشی کرده بود و یا به جرم توهین به مقدسات اسلامی، اعدام.

نمونه دیگر قتل های سیاسی در ترکیه، ترور مسعود کریمی ، صاحب امتیاز تلویزیون «جم» بود که اصلا معلوم نشد چرا به قتل رسید. اکنون هم خبر رسیده است که مسعود مولوی، مدیر کانال تلگرامی جعبه سیاه توسط تروریست های حکومت اسلامی که در کشورهای دیگر با نام «دیپلمات» تردد میکنند، به قتل رسیده است.

مسعود مولوی قرار بود ۹۰ قسمت برنامه افشاگری را در کانال تلگرامی اش پخش کند، اما متاسفانه عجل جمهوری اسلامی به او تنها فرصت یکی دو قسمت را داد و قسمت های دیگر معلوم نیست که به چه سرنوشتی دچار شدند. افسوس و صد افسوس که در اکثر موارد اینگونه اطلاعات حساس با مرگ رازدارش برای همیشه نابود میشود!

رابطه خوب و همزیستی انگلی دو نظام جمهوری اسلامی و جمهوری نئو عثمانی اردوغان بر هیچکس پوشیده نیست. اما پس چرا فعالان سیاسی ما در ترکیه خود را هدف میکنند؟ برای پاسخ دادن به این سوال باید به نحوه برخورد سفارت های غربی با پناهندگان سیاسی واقعی توجه شود.

متاسفانه سفارت خانه های غربی به ایرانیان اعتماد ندارند. اینها با چشم های خود شاهد بوده اند که «دزدان پناهندگی» آمده اند یک رمان برایشان تعریف کرده اند که جانشان در ایران در خطر است و جد در جد سیاسی هستند و در تمام تظاهراتها حضور داشته اند و سپس کشف کرده اند اصلا نرمال نیستند و «گی» هستند ودر آخر هم عیسی مسیح را خواب دیده اند! رمان این افراد وقتی مورد قبول اداره های مهاجرت کشورهای غربی قرار گرفت، این ایرانیان شریف پس از اخذ اقامت دائم، برای ییلاق قشلاق سکسی و خریدن ویلا و نامزد کردن دختر خاله میروند سفارت ایران و با پر کردن فرم «گه خوردم نامه» پاسپورت عنکبوت نشان را میگیرند و با سلام و صلوات برمیگردند وطن! خب معلوم است وقتی ماموران اداره مهاجرت کشورهای غربی چنین افرادی را میبینند، به دیگر فعالان واقعی چو مسعود مولوی هم مشکوک میشوند!

این بی اعتمادی مسموم غربی ها به پناهندگان ایرانی باعث شده است که فعالان سیاسی و مخالفان حکومت برای اثبات گفته های خویش، در ترکیه دست به فعالیت رادیکال بزنند تا شاید بتوانند با متقاعد کردن کارمندان سفارت های غربی در ترکیه، ویزایی بگیرند و شاید از چنگال نظام و پلیس بی اخلاق ترکیه نجات پیدا کنند، اما شوربختانه چنان گندی «دزدان پناهندگی» زده اند که دیگر کمتر کسی حرفهای فعالان سیاسی واقعی را باور میکند؛ وقتی هم که باور کنند، دیگر کار از کار گذشته است و همچو مسعود مولوی ، توسط اوباش سپاهی دیپلمات نما به قتل رسیده اند.

قاتل مسعود مولوی فقط نظام جمهوری اسلامی نیست. پناهندگان تقلبی و اقتصادی که از جهنم جمهوری اسلامی گریخته اند اما هنوز هم در رفت و آمد «یواشکی» هستند، در قتل مسعودها _ خواسته و ناخواسته_ نقش دارند. اگر نام «پناهنده» بر روی خود گذاشته اید، حداقل شرف داشته باشید و تا آزادی ایران از چنگال ملایان پا در آن «جهنم» مگذارید.

به اشتراک بگذارید:
0 0 رای
ارزیابی این پست
1 نظر
قدیمی ترین
تازه ترین پر رای ترین
بازخوردهای درون متنی
همه نظرها