زمامداران صفوی- بخش سوم
شاه عباس کبیر، پدرش را تا آخر عمر زندانی کرد و چشمهای هر دو برادرش را درآورد. وی صفی میرزا فرزند خودش را نیز کشت و چند نفر دیگر را کور کرد.
شاه عباس یکی از دختران شش ساله خود را به هنگام غضب با دست خود شقه کرد!
او برای ذوالقدرخان امیر سرکش فارس به خط و مهر خودش در حاشیه قرآن سوگند نامه ای نوشت که اگر تسلیم شود کاری با او ندارد. سپس آنرا به شیخ بهائی داد تا آنرا به نزد امیر فارس ببرد. اما بعد از آنکه او تسلیم شد فورا او را گردن زد.
در تمام دوران سلطنت شاه عباس بزرگ، گردن زدن، چشم درآوردن، شقه کردن و نظایر آن از امور روزمره بشمار میرفتند.
وقتی شاه بار میداد (یعنی میهمانی میگرفت)، دوازده قلاد سگ وحشی و دوازده زنده خوار در حضورش آماده به فرمان بودند تا فورا هرکس را که وی به قتلش فرمان دهد بکشند.
این شاه اسلام پناه، هم شرب خمر میکرد و هم با غلام بچگان آمیزش می نمود. البته چند بار نیز پیاده به پابوس حضرت رضا هم رفت.
بعد از شاه عباس، نوبت شاه صفی رسید. شاه صفی پسر صفی میرزا بود که توسط شاه عباس کشته شده بود. او به هنگام سلطنت انچنان کشتاری از شاهزادگان و رجال عصر خویش براه انداخت که به قول یکی از سیاحان “عهدی بدین خون آلودی و شقاوت در ایران وجود نداشته است”
این شاه شیعه پرور، مادر و زن باردار خویش را به هنگام خشم کشت و خودش در سن 31 سالگی در اثر افراط در عیاشی و باده خواری درگذشت.
ادامه دارد….
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید
