رهبری به نام خامنه ای، مشکلی به نام «کرونا» و قربانی به نام «ملت ایران»؛ آیا جنون رهبر را درمانی است؟

شوربختانه سرنوشت ۸۳ میلیون ایرانی به دست یک مجنون اسلام زده افتاده است که روز به روز بدتر میشود. هر چه جمهوری اسلامی به خط پایان نزدیکتر میشود، رفتار خامنه ای جنون آمیزتر میشود.

آن از قرنطینه نکردن قم در زمان مناسب و این هم از تعلل ۱۱ روزه در پرداخت پول به دولت از حساب ارزی لبنان و فلسطین _ و این هم از اظهارنظر آخر ایشان درباره کوچک بودن مشکل کرونا و حل شدنش به دست امام معصوم!

تا آنجا که ما میدانیم، اگر امام خمینی و امام خامنه ای را جزو معصومین حساب نکنیم، تنها امام زنده به روایت شیعیان، امام زمان است که اگر زنده هم باشند، به دلیل کهولت سن الان باید تبدیل به کوتوله های گالیور شده باشند. کاش آقای خامنه ای که نوه ایشان است و نظر کرده ائمه، به جای قرنطینه کردن خویش در پناهگاه مخصوص بیت رهبری که ۱۰۰ متر زیر زمین است و برای جان به دربدر بردن ایشان از حملات احتمالی آمریکا ساخته شده است، سری به شهر حماقت زده و کرونا گستر قم بزنند و با رفتن به جمکران و جویا شدن نظرات امام زمان، ملت همیشه در صحنه را هم از تصمیمات ایشان آگاه کنند!

آخر باید یکی به این امام چاه نشین حقیقت را بگوید. تا به کی ایشان میخواهد در ته چاه جمکران ساکن باشد؟ این همه غیبت کافی نیست!؟ جامعه اسلامی بیمار است. اگر ایشان همین امروز ظهور نکنند و کرونا را شفا ندهند، فردا دیر خواهد بود؛ چرا که کفار غربی با ساختن واکسن ثابت خواهند کرد علم بر مذهب پیروز است.

زمانی که لشگر ضریح لیسان در قم و مشهد شیوع کرونا را در ایران کلید زدند، نوشتم که خامنه ای به اینها گفته است شما کارتان را انجام بدهید و از مخالفت مسئولان و بازداشت نهراسید، چرا که من پشت شما هستم. وقتی این فرضیه را بر اساس مطالعه رفتار خامنه ای در این ۴۱ سال نوشتم، برادران عرزشی و قراضه در همین سایت مشروطه نظر داده بودند که آقا مخالف است و اینها «خوارج» هستند، حال این برادران بیایند حرف رهبر مشنگ انقلاب را تفسیر کنند :

کرونا مشکل کوچکی است و مشکلات بزرگ بشریت نه به دست علم، بلکه به دست امام معصوم حل می شوند

خامنه ای رهبری است که اختیاراتش از «خداوند» بیشتر میباشد، اما پاسخگویی اش در حد یک دلقک فرومایه است. او در دوران رهبری اش در پشت پرده همیشه یک حرف زده و در پیش چشم مردم و طرفدارانش، یک حرف دیگر! برجام و حمله به کوی دانشگاه و ده ها نمونه دیگر، بیانگر رذالت رهبری است که نه پای حرفهایش میایستد و نه پای عملکرد خودش و منصوبانش. او پیرمردی کودک مغز است که دارد با لجاجت ها و‌حماقت هایش ملت ایران را روز به روز بیشتر به فروپاشی همه جانبه نزدیک میکند؛ به راستی تا به کی خواهیم گذاشت این ضحاک مغز جوانان ایران را بخورد!؟ کجایند فریدون ها و کاوه های این سرزمین اشغال شده!

به اشتراک بگذارید: