در عصر نوین، تامین مواد خوراکی نباید مسئله باشد
جمهوری اسلامی آنقدر حکومت ناکارآمد و بی لیاقتی است که هنوز پس از چهل سال زمامداری و فروش انبوه ذخائر زیر زمینی و فراورده های نفتی و پتروشیمی و گازی، هنوز نتوانسته است بدیهی ترین و اساسی ترین نیازهای زندگی شهروندانش را تامین کند. توی این چهل و دو ساله، یا مرغ نیست یا تخم مرغ یا سیب زمینی نیست یا گوجه، یا پوشک بچه نیست یا انسولین.
شاید این کمبودها در قرن نوزدهم و نیمه قرن بیستم خیلی عجیب و غریب نبود و خیلی از کشورهای جهان سوم دچار این کمبودهای مواد غذایی بودند اما شگفت آور است که در قرن بیست و یکم یک حکومت عاجز از تامین مواد خوراکی برای شهروندانش باشد. اکثریت مردم ایران چه در روستاها و چه در شهرها، یکی از مشغله های ذهنی شان و یکی از معضلات روزمره شان تهیه مواد غذایی و سیر کردن شکم فرزندان و خانواده شان است. واقعا مایه شرمساری است.
این وضعیت حتی در کشورهای فقیر و بدون نفت آسیایی و افریقایی نیز کمتر دیده میشود. البته کوبا و ونزوئلا و کره شمالی هم همقطاران حکومت آخوندی هستند. در این کشورها هم مثل جمهوری اسلامی، مهمترین دغدغه مردم تهیه مواد خوراکی و دستمال توالت است.
اقتصاد جهانی آنچنان متحول شده که تامین گوشت و مرغ و تخم مرغ و ماهی و ماکارونی دیگر مشکل حیاتی به حساب نمی آیند. شما اگر اراده کنید صدها کانتینر از این مواد را می توانید بسرعت از نقاط مختلف جهان وارد کشور کنید و در فروشگاهها توزیع کنید. کمبود و گرانی و قحطی مرغ و گوشت اساسا نباید جزو مشکلات مردم باشد.
شما کشور اردن را ببینید، نه نفت دارد نه معدن دارد، نه صنعت دارد نه نیروی انسانی مولد و کارآفرین مثل ایران دارد اما یک مدیریت سکولار و کارکشته دارد. توریسم و ترانزیت یکی از منابع درآمد این کشور است اما با همین درآمد محدود، شهروندانش مشکل خوراک و نان و غذا ندارند.
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید
