در باب ضرورت تشکیل دولت در تبعید
کارزار ” نه به جمهوری اسلامی” با استقبال نسبتا خوبی از سوی طیف های مختلف مخالفین مواجه شد. این کارزار می تواند، گروه های مختلف را برای گذر از حکومت نکبت جمهوری اسلامی به زیر یک چتر واحد در آورد بگذریم از این که دوباره برخی سنگ اندازها و متوهمین ذات واقعی خویش را نمایان ساختند. حسن کارزار مذکور در این بود که صفوف مخالفین را در مقابل مردم شفاف ساخت. با کارزار موصوف مواضع اشخاصی که با اتخاذ مواضع دو پهلو و غیر شفاف موجب انشقاق اپوزسیون می شدند تا حدی نمایان شد. البته هستند اشخاصی هم که دچارتردید هستند اما مفهوم کارزار بروشنی مشخص است که تردید درباره این کمپین یعنی آب به آسیاب جمهوری اسلامی ریختن است. با گره زدن این کارزار با تحریم انتحابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ بی گمان مشروعیت رژیم بطور جدی در عرصه بین المللی زیر سوال خواهد رفت.
اما پس از گذر از انتخابات ۱۴۰۰ گام اساس تشکیل دولت در تبعید ایران خواهد بود. بی گمان تشکیل دولت در تبعید، دول خارجی را در مواجهه با حکومت جمهوری اسلامی دچار ابهام و تردید جدی خواهد نمود. و حسن دیگر این اقدام بستن دهان لابیست ها و نوکران جمهوری اسلامی در رسانه های بین المللی خواهد بود.
با تشکیل دولت در تبعید، برنامه اقدام گذر از جمهوری اسلامی بسیارشفاف تر از قبل شده و خلایی که بعد از فروپاشی جمهوری(نکبت) اپوزسیون و مردم را دچار نگرانی می کند با تدوین برنامه های علمی و عملی برطرف خواهد کرد.
اما پرسش مهم در این خصوص این است چگونه می توان دولتی را تشکیل داد که در برگیرنده طیف های مختلف اپوزسیون باشد.
بنظر من ایده های مختلفی را می توان مطرح کرد. در این نوشتار، دو طرح زیر را می توان مطرح کرد که نیاز به واکاوی دارد:
۱- برگزاری انتخابات در خارج از کشور برای تشکیل شورای منتخب مردمی( به منظور تشکیل دولت در تبعید).
۲- انتخاب شورای منتخب از بین امضا کنندگان کمپین نه به جمهوری اسلامی در یک کنگره فراگیر.
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید