خیر الموجدین؛ رضا پهلوی سقف آرزوهای من نیست اما نهایت داشته های قابل استفاده توست!
ایران منطقه یک و دو تهران نیست. فیلم های تبلیغاتی رزروی های طویله شورای اسلامی بیش از پیش مرا مطمئن کرد که ما باید با توجه به داشته هایمان برنامه ریزی کنیم و رویا ببافیم!
اوضاع ایران درست شبیه زمانی است که رضا شاه ظهور کرد. وقتی در طول ۱۳ سال آن هم بدون پول نفت آنچنانی می شود چنان تغییراتی شگرف ایجاد کرد، مطمئن باشید امروز هم میشود، چرا نشود؟ اگر اینبار با چشم های باز انتخاب کنیم!
رضا پهلوی خطر نیست؛ او فرصتی است که تاریخ برای جبران فاجعه انقلاب اسلامی پیش چشم ملت قرار داده است. آرمانگرایی بدون نقشه و ابزار اجرا فقط خیالی شیرین است.
ما نه آمریکا هستیم و نه انگلستان، در خاورمیانه جهنم زده، افرادی مثل رضا پهلوی یک برگ برنده هستند. نگاهی به انتخابات افغانستان بیاندازید، نگاهی به سیرک انتخاباتی جمهوری اسلامی بیاندازید؛ از چه میترسیم؟
آیا زمان آن نرسیده است که از کوچه بن بست اتقلاب دنده عقب برگردیم؟ کسانی که به خمینی و خامنه ای و خاتمی و روحانی و میرحسین اعتماد کرده اند، چرا یک بار راه سومی را انتخاب نمیکنند که از هر لحاظ یک انتخاب معقولانه و درست است!؟
رضا پهلوی چه در قامت یک پادشاه سمبلیک و چه در قد و قواره یک کاندیدای ریاست جمهوری، خیر الموجودین شناخته شده ها است.
اگر به نوه رضا شاه و فرزند شاه و شهبانو و خلبان اف ۴ و همسری نمونه و پدری مدرن و فردی پرتلاش و دموکرات نشود اعتماد کرد، پس به چه کسی میتوانیم اعتماد کنیم؟
انتخاب رضا پهلوی و حمایت از او، حمایت از راهی است که میتواند ما را از جهنم نه به بهشت، بلکه از «برزخ» نجات دهد…
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید
