خامنهای می گوید ما در زمینهی ابزار نظامی در دوران طاغوت، هم وابسته، هم عقبمانده و هم نابلد بودیم
نمی دانم چرا در ایران بابِ زمانه شده که هر کسی در هر زمینهای که موجود است ـ نظر پردازی کرده و اطلاعاتِ بیخود به بقیه میدهد.
این قضیه شاملِ خامنهای نیز میشود که چندی پیش در مراسم دانشآموختگی دانشجویان افسری و تربیت پاسداری دانشگاه امام حسین گفت که ابزار نظامی سپاه باید پیشرفته باشد و افزود: ما در زمینهی ابزار نظامی در دوران طاغوت، هم وابسته، هم عقبمانده و هم نابلد بودیم، وی تصریح کرد: ابزار نظامی باید بهروز باشد، مال خود شما باشد، خود شما آن را ابداع و تولید کنید، ببینید امروز در همهی زمینههای نظامی و اطلاعاتی چه لازم دارید و به سراغ آن بروید.
کاملا مشخص است که خامنهای درباره ارتشِ ایرانِ شاهنشاهی هیچ خبری ندارد، او نمیداند که ارتش شاهنشاهی ایران طی سالهای ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۵ میلادی به منظور سرکوب شورش ظُفار در سلطاننشین عُمان، عملیات نظامی داشت که طی آن افسران ارتش توانستند عملیات نظامی واقعی را تجربه کرده و بسیاری از طرح هاو آرایشهای دفاعی و پیشروی جنگی را تمرین کنند که بعدها در جنگ ایران و عراق بسیار مفید واقع شد.
ارتش شاهنشاهی طی پیروزی در این عملیات توانست توده ایهای تجزیه طلب را از خاک عمان بیرون براند، فراموش نکنیم که محمدرضاشاه مدرن سازی ارتش را بهطور گسترده آغاز کرده و ارتش ۱۲۰ هزار نفری را به ۴۱۰ هزار نفر و همچنین بودجه ارتش را به هشت میلیارد دلار رساند، نیروی هوایی ایران ـ یکی از برترین نیرویهای هوایی در منطقه تبدیل شده بود.
از عملیاتهای اطلاعاتی مهم ارتش شاهنشاهی ایران میتوان به برنامه شناسایی آیبکس (اسم رمز برنامه شنود و جاسوسی الکترونیک ارتش شاهنشاهی ایران) از ارتش عراق اشاره کرد.
باید اشاره کنم که از حدود سال ۱۳۴۰ خورشیدی ساختار اداری تسلیحات نیز دگرگون و به سازمان صنایع نظامی تغییر نام داد و با خرید تکنولوژی تولید فشنگهای ۷٫۶۲، تفنگ ژ۳، تیربار ام ژ۳، خطوط تولید باروت و مواد منفجره در سه مجموعه (مهمات سازی، مسلسل سازی و شیمیایی پارچین) فعالیتهای تولیدی خود را گسترش داد، در آن زمان این برای خودش بسیار مهم و با ارزش بوده و هیچ کشوری در منطقه تا به این حد به خودکفایی نظامی دست نیافته بود، در مقایسه با کشورهای دیگر ء ارتشِ ایران جایگاهِ بسیار خوبی داشت.
ایران ـ کنترل خلیج فارس را به تنهایی به دست داشته و شاه ایران، کمکهای نظامی و تسلیحات فراوانی به کشورهای مختلف می داد، مراکش (در برابر جبهه پولیساریو)، پاکستان (در برابر هند)، یمن شمالی (در جریان جنگ داخلی)، اردن، زئیر (امروزه جمهوری دموکراتیک کنگو نامیده میشود)، آنگولا (در جریان جنگ استقلال)، سومالی و…
در آن زمان این جریانِ نظامی راهِ خودش را پیموده و اگر فرصت داشت ـ حتما امروزه روز شاهد کارخانههای بیشتری در این زمینه بودیم.
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید