حماقت دینی در جامعه ما از یک قرن به قرنی دیگر رسیده است و‌گویی هیچ فرقی بین امروز و ۱۰۰۰ سال پیش ما نیست!
به نظر شما نویسنده این جملات به کدام قرن اشاره دارد؟
مخصوصا در قرن…. از نظر منافع شخصی و اداره معاش، «علوم مذهبی» اهمیت بسیار داشته است؛ زیرا تنها علمی که در آن قرن می توانسته بیش از هر چیزی معاش شخصی را تأمین کند دینی بود، یعنی با دانستن علوم قرآنی، فقه، حدیث، شخص به مقام قضا و وعظ و امامت جماعت و محدّثی و مذّکری وتدریس در مدارس می رسیده و به امراء و ملوک نزدیکی پیدا می کرده و مورد اعجاب و احترام خلق واقع می شده و به راحتی زندگی می کرده است. در صورتیکه مشتغلین به علوم عقلی و فلسفی، به فقر و بینوائی بسر می بردند و همان دانائی و حکمتشان مایه نکبت و ادبار می گشت و غالبا مورد مزاحمۀ فقها و تفسیق و تکفیر آنها می شدند وحتی بزرگانی از قبیل شیخ شهاب الدین سهروردی مؤلف حکمت الاشراق جان بر سر آزادی فکر و پیروی از فلسفه می نهند.
تاریخ تصوف در اسلام؛ دکتر قاسم غنی
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید
