تأملات بهنگام؛ ویروس چینی و نزاکت سیاسی
کیهان لندن: جمعه هفته گذشته، بیل مار (Bill Maher) کمدین مشهور و تحلیلگر سیاسی لیبرال آمریکایی، در انتهای برنامه هفتگی‌اش(Real Time with Bill Maher) در شبکه اچ‌بی‌اُ (HBO)، شمشیرش را برای دلدادگان و عاشقان دولت مستبد و سرکوبگر چین از رو بست و در نقد نزاکت سیاسیِ (political correctness) احمقانه، ریاکارانه و غالبا طراحی‌شده‌ای که این روزها فضای عمومی را در بر گرفته، به روشنی و با طنزی خردمندانه سخن گفت.
طی دو دهه اخیر، سوداگران چینی، به برکت دولتمردان فاسد حاکم بر ایران، با بهر‌ه‌گیری از سیاست‌های فاجعه‌بار هسته‌ای مافیای حاکم بر ایران و فرصت‌های ناشی از تحریم‌های ایالات متحده علیه جمهوری اسلامی، نهایت سوء استفاده را از شرایط کرده‌اند. چینی‌ها نه تنها نفت ایران را به قیمتی بسیار پایین‌تر از نرخ بازار خریداری می‌کنند بلکه پولِ حاصل از آن را به بهانه عدم امکان انتقال ارز به بانک‌های ایرانی، سال ها در حساب‌هایی با کارمزد بالا بلوکه می‌کنند و هر ماه مبلغی از آن را به عنوان کارمزد، کسر می‌کنند. در نهایت هم به ازای بیشترِ این پول، طرف ایرانی مجبور به واردات کالاهای بنجل و درجه چندم چینی می‌شود. به این ماجرا اضافه کنید که بیشینه مواد اولیه تولیدات داخل ایران هم از خارج کشور تأمین می‌شود و چون تولیدکنندگان داخلی دسترسی به بازار آزاد و رقابتی ندارند، باز هم در شرایطی ناعادلانه، مجبور به خرید مواد اولیه از کشور چین هستند.
اگر سخنِ ترامپ را بپذیریم که چینی‌ها طی سال‌های اخیر به اقتصاد ایالات متحده تجاوز (rape) کرده‌اند، به همین قیاس می‌توانیم نتیجه بگیریم که رابطه اقتصادی میان چین و ایران منجر به وضعیت بردگی جنسیِ (sexual slavery) اقتصاد ایران برای سوداگران چینی شده است. در چنین شرایطی، حرف از حمایت از تولید داخلی زدن، نه تنها شیادی و حقه‌بازی است بلکه هذیانی واضح است.
بد نیست روشن شود که بیل مار یکی از روادارترین و آزاداندیش‌ترین شخصیت‌های رسانه‌ای ایالات متحده است که سال‌هاست از حزب دموکرات حمایت می‌کند و سالانه مبالغی هنگفت برای مبارزات انتخاباتی به کاندیداهای این حزب کمک می‌کند. او از صریح‌ترین منتقدان دونالد ترامپ است و گاهی با رکیک‌ترین و بی‌پرواترین کلمات به رئیس‌جمهور ایالات متحده و خانواده و نزدیکان او می‌تازد.
غرض نگارنده از ارجاع به سخنان بیل مار، روشن کردنِ این نکته بود که برخلاف تبلیغات رسانه‌های وابسته به دولت چین و بر خلاف مهملات جاری در بیانات مزدوران و دلدادگان فارسی‌زبان این حکومت مستبد و جنایتکار، این فقط ترامپ نیست که شرایط هولناک کنونی دنیا را نتیجه اعمال و سیاست‌های حکومت چین می‌داند.
هرچند رعایت نزاکت سیاسی درباره اقلیت‌های آسیب‌پذیر جوامع انسانی، درست و موجه است اما استفاده از این حربه برای دفاع از حکومت توتالیتری که دومین اقتصاد قدرتمند دنیا، دومین ارتش مجهز دنیا، مخوف‌ترین نیروی امنیتی دنیا و بیشترین جمعیت جهان را زیر سلطه دارد، مضحک و ناپذیرفتنی است. از این روست که حتی لیبرال‌های رواداری چون بیل مار هم در این موضوع با ترامپ هم‌داستانند که حکومت توتالیتر جمهوری خلق چین، بزرگترین تهدیدی است که در حال حاضر بشریت را تهدید می‌کند.
متن کامل مقاله: https://kayhan.london/fa/?p=192672
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید