“بسم الله الرحمن الرحیم” در یک کتیبه پیشا-اسلامی
“بسم الله الرحمن الرحیم” در یک کتیبۀ پیشا-اسلامی!؟
— Sajad Amiri Bavandpr (@SajadAmiriBp) October 4, 2020
(1)
در سال 2018 میلادی، محمد علی الحاج و احمد علی فقعس از دانشگاه صنعا یمن، در مقاله ای که در مجلۀ “العبر للدراسات التاریخة و الاثریة” منتشر کردند، خبر از کشف یک کتیبۀ جدید در نزدیکی غاری در جبل ذَبوت در منطقۀ الضالع یمن دادند. pic.twitter.com/RypCM7D3sa
(3) زبان کتیبه:
— Sajad Amiri Bavandpr (@SajadAmiriBp) October 4, 2020
مشخص کردن زبان این کتیبه چندان آسان نیست چرا که دارای ویژگی های نحوی و صرفی منحصر به فردی است که باعث می شود نتوانیم به شکل مشخص آن را به زبان عربی شمالی و یا سبائی منتسب کنیم. این احتمال وجود دارد که متن بیانگر یک گویش محلی در جنوب عربستان باشد. pic.twitter.com/cpYD5aWx8i
(5) تاریخ کتیبه:
— Sajad Amiri Bavandpr (@SajadAmiriBp) October 4, 2020
این کتیبه تاریخ ندارد اما با توجه به ویژگی هایی زبانی و همچنین رسم الخط به کار رفته حداکثر متعلق به اواخر سدۀ ششم میلادی است. ناشران کتیبه و همچنین احمد الجلاد نیز بر تاریخ پیشا اسلامی این کتیبه تأیید کرده اند.
(7) این کتیبه احتمالاً قدیمی ترین نمونۀ ترکیب “بسم الله” است که می شناسیم. اما نمونه های “رب السموات” و یا “الرحمن” برای اشاره به خدای واحد در نمونه های حمیری (یمن) و آکسومی (حبشه) در سده های پنجم و ششم میلادی، در دو ساحل شرقی و غربی دریای سرخ سابقه داشته است
— Sajad Amiri Bavandpr (@SajadAmiriBp) October 4, 2020
یک مقاله خیلی جالب دیگر هم در موضوع ریشه یابی لغات این کتیبه وجود دارد که چون هنوز رسما منتشر نشده من هم فعلا نمیتوانم اینجا بگذارم. یک نکته جالب آن این است که کلمه «الله» در شمال و غرب عربستان و کلمه «رحمان» در جنوب عربستان به کار میرفته و این کتیبه نماد اتحاد دو گروه است.
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید