بدیهیات دیپلماسی و خیط شدن قالیباف
بدیهی ترین نکته این است که وقتی میخواهید به ملاقات شخصی بروید قبلا با او هماهنگ کنید و همینطور سرزده و بدون هماهنگی نروید جلوی محل زندگی یا محل کار طرف.
این نکته بدیهی را حتی یک بچه کم سن و سال هم میداند اما توی جمهوری اسلامی دانشمندانی پیدا میشوند مثل باقر قالیباف که همینطوری مثل بزغاله صبح سوار هواپیما میشوند و به خلبان میگوید برویم به سمت مسکو، سری به آقای پوتین و خانم بچه هاش بزنیم و عصر هم برای نماز جماعت مغرب و عشا برگردیم.
آخه پروفسور! آخه دانشمند! آخه خلبان!
توی روابط بین الملل یکسری مقررات و استاندارد هست که همه کشورها آنرا رعایت می کنند. معمولا ملاقات های رهبران کشورها از ماهها قبل تنظیم میشود و حتی چارچوب بحثها و موضوعاتی که باید در جلسات مطرح شود هم مشخص میشود. اینها همه بخاطر این است که جهان امروز با دنیای صدر اسلام تفاوت دارد. الان دیگر مثل زمان محمد نیست که چند نفر از یاران خود را به دربار پادشاه حبشه بفرستد و فرستادگان هم یکراست بروند خدمت نجاشی، پادشاه حبشه.
از آن مهمتر، زمانی شما را در کشورهای دیگر تحویل می گیرند و به شما عزت و احترام قائل میشوند که شما در جهان منزوی نباشید. ارزش پول ملی تان بالا باشد. اقتصادتان شکوفا و رشد دورقمی باشد، در منطقه و جهان شما را عامل صلح و پایداری و ثبات بشناسند و نه غده سرطانی و کانون صدور تروریسم و جنگهای نیابتی.
در دوران پهلوی، هم شهروندان ایران در خارج کشور ارج و قرب داشتند و هم پادشاه ایران مورد عزت و احترام کشورهای جهان قرار میگرفت
اما الان به برکت حکومت امام زمان، چنان آبرو و حیثیت ایران به باد رفته که قالیباف را حتی به داخل کاخ کرملین راه ندادند که توی آن هوای سرد لااقل چند دقیقه کنار بخاری بنشیند و چای بخورد و کمی گرم بشود. نگهبان کاخ کرملین از همان جلو درب آنها را برگرداند.
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید
