دادگاههای ۲ ساعتی اوایل انقلاب
در روزهای نخستین حکومت اسلامی، آنقدر کشور دچار تلاطم و هرج و مرج بود که هرگوشه ای از کشور ساز خودش را می زد. این را می توان از مرور روزنامه های آن دوران بخوبی درک کرد. هر شهر و روستایی برای خودش دادگاه انقلاب تشکیل داده بود و افراد بی گناه و با گناه را می آوردند و با پرسش های مسخره بازجویی و بلافاصله اعدام می کردند.
در تهران شهردار موفق آن را یعنی نیک پی را گرفته بودند که گزارش خبرنگاران از این پرسش و پاسخ ها نشان میدهد سران انقلابیون چقدر از مرحله پرت بودند. مثلا از نیک پی پرسیده بودند: چرا برای ترافیک وحشتناک تهران کاری نکردی؟ از امریکا دستور میگرفتی که در تهران ترافیک باشد یا از فرح؟!
اون بدبخت هم قسم میخورد که معضل ترافیک بخاطر رشد ناگهانی تهران بوجود آمده و من طرح ساخت مترو را در برنامه های عمرانی شهرداری گنجاندم.
بعد رئیس دادگاه پرسیده: پس چرا مترو را درست نکردی؟ آیا می دانی که با درست نکردن مترو چقدر جان مردم ایران را گرفتی؟
باز اون بیچاره قسم می خورد که باور کنید احداث مترو یک شبه درست نمیشه. الان کارهای مشاوره ای و نقشه کشی آن انجام شده که به انقلاب خورد.
این از وضع تهران بود.
در شهرستانها وضع بدتر بود و کاملا اوضاع خر تو خر بود. مثلا در خبر زیر ببینید
روزنامه اطلاعات ۲۸ فروردین ۵۸
رفته اند یک آخوندی که دفتردار آیت الله آخوند همدانی بوده و محرم اسرار او بوده را گرفته اند بجرم همکاری با ساواک اعدام کرده اند. آن روزها هر آخوندی که با انقلاب همراه نبود و به شاه فحش نمیداد متهم به ساواکی بودن میشد. مخصوصا اگر وضع مالی اش خوب بود و با اتومبیل شخصی توی خیابان تردد میکرد. آخوندهای غیرانقلابی را یا اعدام می کردند و یا آنها را می دزدیدند و جسدشان را در بیابان های اطراف شهر رها میکردند.
توی خبر پایین نوشته دادگاه ساعت ۸ شب شروع شد و در ساعت ۱۰ شب خاتمه یافت و همان شب حکم اعدام اجرا گردید.
من هرچه در اینترنت گشتم عکسی از احمد عالم زاده نیافتم اما در تصویر فوق احتمالا نفر سمت راستی باشد. نفر وسطی آیت الله آخوند همدانی است که بارها درباره مزخرفات او مطالبی نوشته ام.
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید
