آیا اعتصاب عمومی با فراخوان و هشتگ شکل می گیرد؟
در این که کارزارهایی مانند نه به جمهوری اسلامی و تحریم انتخابات(انتصابات) ابزارهای مدنی مهمی هستند و موجب همبستگی ملی می شوند تردید نکنید. ایران را به مثابه زندانی تلقی کنید که مردم در سلولهای انفرادی گیر افتاده اند، “نه گفتن” به جمهوری اسلامی مانند ارتباط گرفتن زندانیان با یکدیگر است تا دلشان قرص شود و شور و هیجان زندگی آن ها را فراگیرد اما این ” نه” موجب آزادی آن ها از این زندان بتنی نخواهد شد. گام مهم بعدی این است که چرخهای اقتصاد رژیم را فلج کنیم. اما چگونه؟افراد ساده دلی مثل حسن شریعتمداری و قاسم شعله سعدی مردم را به اعتصاب فرا می خوانند. اما آن ها غافلند که اعتصاب بدون داشتن هدف و قصد و یا درخواست مطالبات به هیچ عنوان شکل نمی گیرد. انقلابیون ۵۷ تی به دو شیوه توانستند اعتصاب در ایران را به پیش ببرند در گام اول، کارگران شرکت نفت را باانگیزه و خواست افزایش حقوق به اعتصاب فراخواندند و در گام های بعدی هم در هیجانات کور انقلاب ۵۷ و فراگیر شدن انقلاب توانستند به خواست خود برسند. امیدوارم در نوبت های بعدی که مخالفین مردم را به اعتصاب فرا می خوانند، دلیل های مهمی برای این اعتصاب ها برای مردم داشته باشند.
تا کنون تا آن جا که ذهن من یاری می کند دو اعتصاب تا حدی موفق داشته ایم. ۱- اعتصاب معلمین به دلیل مطالبات صنفی و ۲- اعتصاب کامیونداران به دلیل کم بودن نرخ کرایه.
که البته اولی بعد از مدتی به دلیل عدم استمرار به شکست انجامید و دومی هم با وعده‌های مسئولین تا حدی حل شد.
البته اعتصاب در مقیاس های خرد نظیر اعتصاب رانندگان شرکت واحد هم داشتیم که با خدعه مسئولین شهری با خصوصی کردن خطوط و واگذاری به بخش خصوصی از وقوع چنین اعتصاباتی جلوگیری شد. با توجه به تجربه قبلی که در سایت بالاترین داشتم در این نوشتار از ارائه پیشنهاد خودداری می کنم اما مجبورم تکرار کنم که فراخوان اعتصاب بدون انگیزه و ارائه مطالبات به مردم در این برهه راه بجایی نخواهد برد.
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید
